ورود فلسطین به سازمان ملل بار دیگر وارد مرحله «نهایی» شده و این بار جهان به نتایج آن توجه دارد. اعضای شورای امنیت سازمان ملل ۱۱ آوریل (۲۳ فروردین) نتوانستند طی نشست پشت درهای بسته در خصوص درخواست عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل به اجماع برسند.

به گفته منابع دیپلماتیک، شورای امنیت احتمالا یک جلسه رای گیری را در روز ۱۸ آوریل (۳۰ فروردین) برگزار کند. پیش از این، رئیس چرخشی شورای امنیت درخواست فلسطین برای عضویت سازمان ملل را به «کمیته پذیرش اعضای جدید» که متشکل از نمایندگان ۱۵ عضو شورای امنیت است، ارائه داد. این نخستین بار در ۱۳ سال گذشته است که شورای امنیت درخواست فلسطین برای عضویت را بررسی می‌کند.

فلسطین در سال ۲۰۱۱ درخواستی را به ثبت رساند اما بخاطر آنکه ایالات متحده اصرار داشت که فلسطین و اسرائیل ابتدا باید به توافق برسند، به وتوی آن تهدید کرد و در نتیجه نهایتا به مجمع عمومی سازمان ملل ارائه نشد. ناظران با توجه به این درخواست پیش بینی می‌کنند که آمریکا احتمالا دوباره ازحق وتوی خود استفاده کند.

فلسطین بر اساس اهداف و اصول منشور ملل متحد و مفاد و روح «بندهای عضویت»، شرایط عضویت کامل در سازمان ملل را به طور کامل به دست آورده است. شصت و هفتمین مجمع عمومی سازمان ملل در سال ۲۰۱۲ با صدور قطعنامه‌ای رسمی به فلسطین جایگاه ناظر سازمان ملل را اعطاء کرد.

می‌توان گفت فلسطین در حال حاضر با یک پا وارد سازمان ملل شده و نباید مانع ورود پای دیگرش شد. فلسطین در حال حاضر توسط ۱۳۸ کشور به رسمیت شناخته شده و عضویت کامل آن یک امر قابل انتظار است.

طبق «راه حل دو کشور» و همچنین تاریخ و واقعیت قضیه فلسطین و اسرائیل و طبق قطعنامه‌های سازمان ملل متحد، تشکیل فلسطین مستقل و خودمختار و جذب آن به عنوان یک کشور عضو سازمان ملل متحد به مهار بهتر نیروهای افراطی و دستیابی واقعی به همزیستی برابر، مسالمت آمیز و امن با اسرائیل و جلوگیری از تراژدی‌های بیشتر و بزرگتر کمک خواهد کرد.

عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل همچنین یک اقدام اصلاح جمعی است. مدت‌های مدید است که حقوق مردم فلسطین برای تشکیل کشور، بقاء و بازگشت نادیده گرفته شده مساله‌ای که نقطه اصلی وضعیت فلسطین و اسرائیل است که بارها به هرج و مرج و  آشفتگی کشیده شده است.

پذیرش فلسطین به عنوان عضو رسمی سازمان ملل یک تدبیر مشروع برای جامعه بین‌المللی به منظور رفتار منصفانه‌ و عادلانه‌تر با طرفین این درگیری محسوب می‌شود تا از قربانی شدن غیرنظامیان فلسطینی بیشتر جلوگیری می‌کند.

سال‌هاست اسرائیل به زور موضوع تشکیل کشور فلسطینی و جایگاه بین‌المللی آن را به موضوع حماس گره زده است. با این وجود، توجیه این رویکرد هر روز سخت‌تر می‌شود.

هم اسرائیل و هم آمریکا تصدیق می‌کنند که حماس نمی‌تواند نماینده کل فلسطین باشد اما آنها همواره از حماس به عنوان بهانه‌ای برای انکار حقوق بیشتر فلسطینیان استفاده کرده‌اند.

با توجه به آنکه فاجعه انسانی ناشی از عملیات نظامی اسرائیل در نوار غزه به طور پیوسته عیان می‌شود، منطق قبلی استفاده از حماس به عنوان بهانه‌ای برای ممانعت از پیوستن فلسطین به سازمان ملل متحد دیگر قانع کننده نیست و حفظ جانبداری آمریکا در قبال اسرائیل نیز سخت شده است.

متوجه شده‌ایم که ایالات متحده اخیرا مدعی حمایت از «راه حل دو کشور» شده، بنا بر این حالا زمان آن فرا رسیده که آمریکا به تعهد خود برای پشتیبانی از اقدامات کاربردی، عمل کند.

عضویت فلسطین در سازمان ملل امری است که بشدت مورد انتظار است و ایالات متحده نمی‌تواند دوباره آن را وتو کند. آمریکا باید اقدامات عملی برای احترام گذاشتن و حمایت از حقوق مشروع و جایگاه سیاسی فلسطین انجام دهد.