«ویکتور گائو» استاد دانشگاه «سوچو» و معاون «مرکز چین و جهانی سازی» در مطلبی تحت عنوان «کشورهای غربی به سرکردگی آمریکا باید دادن وعده‌های توخالی تغییرات اقلیمی را متوقف کنند» نوشته است: بشریت در حال دست و پنجه نرم کردن با بحران انفجاری ناشی از تغییرات اقلیمی است. تابستان امسال نیمکره جنوبی گرم‌ترین دما را تجربه کرد و ما شاهد انواع شرایط آب و هوایی غیرعادی در بسیاری از نقاط جهان بودیم. بنا بر این تمام کشورها باید به طور کامل برای کاهش آلاینده‌ها بسیج شده و در اسراع وقت برای خنثی سازی کربن تلاش کنند.

چین در این خصوص در حال انجام اقدامی درست است. اولا چین در حال حاضر بزرگترین تولید کننده انرژی خورشیدی است و کشوری پیشرو در حوزه توسعه پایدار از لحاظ به کارگیری انرژی‌های جدید و تجدیدپذیر محسوب می‌شود. ثانیا چین با تلاش شبانه روزی برای افزایش تولید خودروهای برقی در حال ارائه کمکی بزرگ به منظور کاهش تغییرات اقلیمی و آلاینده‌هاست. ثالثا، چین از کشورهای دیگر به خصوص کشورهای در حال توسعه با به اشتراک گذاری فناوری‌های مرتبط با انرژی‌های جدید و تجدیدپذیر و همچنین انتقال دانش انرژی خورشیدی و بادی، حمایت می‌کند. بسیاری از کشورها از این اقدامات چین استقبال کرده‌اند.

چین به منظور اطمینان از کمتر شدن آلودگی و آلاینده‌ها هدف دستیابی به «اوج انتشار کربن» تا سال ۲۰۳۰ و «خنثی سازی کربن» تا سال ۲۰۶۰ را مشخص کرده است. این اهداف مهم‌ترین و چالش‌برانگیزترین وظایف شرکت‌های چینی و کل این کشور محسوب می‌شوند.

چین از سوی دیگر با آمریکا همکاری نزدیکی دارد تا با یک درک مشترک از این وظیفه فوری کاهش تاثیر تغییرات آب و هوایی برسد. اگر چین و ایالات متحده بتوانند در جهت هدف مشترک حفاظت از محیط زیست با هم همکاری کنند، دنیا بهتر خواهد شد و ما شانس بیشتری برای حفاظت بشر در مقابل تاثیر فاجعه آمیز تغییرات اقلیمی خواهیم داشت.

به خوبی می‌دانیم که کشورهای توسعه یافته سهم بسیار زیادی از این آلایندگی جهانی دارند زیرا بیشتر کشورهای در حال توسعه روند صنعتی سازی خود را دیرتر آغاز کرده و ایجاد آلایندگی آنها واقعا حداقلی و قابل چشم پوشی است. اصل مسئولیت‌های مشترک اما متمایز باید در اینجا رعایت شود. از لحاظ تاریخی کشورهای توسعه یافته بسیار بیشتر از کشورهای در حال توسعه آلودگی ایجاد کرده‌اند بنا بر این آنها در وهله اول باید مسئولیت بیشتری در کاهش تاثیرات آب و هوایی به عهده بگیرند. سپس باید همچنین منابع، پول و فناوری‌ها را با کشورهای در حال توسعه به اشتراک بگذارند.

با این وجود، جای شرمساری است که بسیاری از کشورهای غربی توسعه یافته به وعده‌های خود در خصوص کمک مقادیر هنگفت به کشورهای در حال توسعه به منظور اشتراک گذاری فناوری، دانش و برنامه‌های عملیاتی مشترک برای کاهش تاثیرات منفی تغییرات اقلیمی عمل نمی‌کنند.

امیدوارم کشورهای غربی کار درست را انجام دهند به جای آنکه با کشورهای در حال توسعه همکاری نزدیکی داشته باشند، فقط وعده‌های توخالی بدهند. در نهایت باید گفت ما فقط یک محیط زیست آب و هوایی مشترک داریم و هیچ کشوری نباید پشت دیوارها یا مرزهای ملی برای محافظت از خودش پنهان شود.

اگر به عنوان مثال چارچوب زیست‌محیطی جهانی فرو بریزد، این فاجعه‌ای برای همه خواهد بود. امیدوارم چین و ایالات متحده بتوانند به تبادل نظر و هماهنگیِ اقداماتشان در خصوص تغییرات آب و هوایی ادامه دهند. زیرا این امر فقط با همکاری و کار تیمی به پیش می‌رود و یک طرفه نیست.

امروزه اگر چین و آمریکا هماهنگ نباشند هیچ موضوع مهم بین‌المللی نمی‌تواند به درستی حل شود. همکاری چین-ایالات متحده ضروری است، نه فقط برای تغییرات اقلیمی بلکه برای بسیاری از موضوعات مهم دیگر مثل جلوگیری از پاندمی و کاهش آن.

همکاری بهتر میان چین و آمریکا الگویی خوب برای دیگر کشورها خواهد بود. مردم انتظار دارند چین و ایالات متحده به عنوان دو قدرت اقتصادی بزرگ جهان اقدام صحیح را انجام دهند و مشغول درگیری نشوند و به جای آن اقدامات مشترک برای نفع رساندن به نه فقط مردم چین و آمریکا بلکه برای کل بشریت انجام دهند.