سال ۷۷ بود که از تهران و استان مرکزی جواز تولید الیاف شیشه ای، برای راه اندازی خط تولید کارخانه دریافت شد و صاحب کارخانه حدود ۲۰ میلیارد تومان برای احداث کارخانه هزینه کرد.

الیاف شیشه یکی از صنایع مادر جهان است یک صنعت بزرگ و ژنرال، که با آن لوله جارپی تولید می شود که در صنایع نظامی نیز کاربرد دارد. همچنین در ساخت بدنه قایق، کشتی و هواپیماهای کوچک هم استفاده می شود.
تولیدی این کارخانه، آردواز برای استفاده در شیب بندی پشت بام است که از گل اخرداو، گل رز و مواد پی ای تی و با دستگاه آسیا، میکسل و پرس ساخته می‌شود.
– این سالن ۳۷ هزار متری برای تولید الیاف شیشه، از نوع ای گلس است.

– این مکان سنگ نشده، محل احداث کوره الیاف است و از آجرهای نسوز خاص وارداتی و پلاتین رادیوم ساخته و به برج خنک کننده مجهز است اما به این حال و روز افتاده است. در این مکان کارهای تحقیقاتی انجام می شد. حتی قرار بود که بازیافت پیشوها و الیاف های احداث شده در بروجرد، به این کارخانه آورده شود تا از آلودگی محیط جلوگیری کند و به مصالح ساختمانی خاص تبدیل شود که البته موافقت نشد. تا به امروز نیز اجازه راه اندازی این قسمت را نداده اند و فعالیتی در آن انجام نشده است و تنها کارهای تحقیقاتی توسط دستگاه های چیپری انجام شده است.

– این قسمت نیز سنگ نشده است و محل احداث کوره است. کوره ای که از آجرهای خاص نسوز که پلاتین رادیوم ساخته می شود و با برج خنک کننده و درجه حرارت ۱۰ هزار فایرهایت شروع به کار می کند.
– این دستگاه تیچر است که سه دینام دارد و نزدیک امانت دار بود اما امروز دینامی ندارد و به یغما برده اند.
– در این محل یک دستگاه جوجه کشی وجود دارد که برای انواع پرنده ها و جوجه های غاز، بلدرچین و غیره قابل استفاده است. حتی با تنظیم های موجود در آن، خزندگانی چون کروکودیل و و مانند آن را می توان پرورش داد.

– دور تا دور این کارخانه، درخت کاشته شده بود و فضای سبزی حدود ۱۰ هزار متر وجود داشت اما اکنون تنها دو یا سه درخت باقی مانده است و مابقی خشک شده اند.

– اینجا کابل های فشار قوی بود که توسط دوره گردهای مس فروش و هماهنگی نگهبان کارخانه فروخته شد و از بین رفته است و جایگزین آن کابل های ضعیف تر با قیمت کمتر کار گذاشته شده تا کارها انجام شود.

– این دستگاه ها، گرم کن قیر با گنجایش ۶۵ هزار لیتر بوده است که با خط های ایزوگام به سرقت رفته اند. در این کارخانه دستگاه های پیشرفته و مدرن برای تولید ایزوگام وجود داشت که با حکم قاضی و البته همکاری سارقان به قیمت آهن های ضایعاتی به یغما رفته است.

دو دستگاه که قیر را آماده می کرد و داخل میکسر می ریخت هم برده اند. در ۱۶ سال گذشته و دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد و روحانی این خسارات به تمامی صنایع وارد شده است.
قیمت هر یک از دستگاه‌ها ۱۰ میلیون تومان از سوی کارشناس به طور مغرضانه برآورد شده است.
کارشناس فوق فاقد هر گونه علم و اطلاعاتی در زمینه برآورد قیمت دستگاه‌ها است اما از سوی دادگستری و اجرای احکام برای این مهم انتخاب شده است.
او که فاقد مدرک کارشناسی رسمی است، آسیاب صد میلیون تومانی و دستگاه جانبی را که بالغ بر یک میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان برای خرید آن هزینه شده است را به ۵ میلیون تومان قیمت گذاری کرده است. که این دستگاه با ارزش را خراب کرده و از بین برده اند.
دستگاه‌خط تولید ایزوگام توسط همین کارشناس به قیمت ۶۰ میلیون تومان و آهن آلات آن به قیمت کیلویی ۵ ریال قیمت گذاری شده است را سرقت کرده اند.

سال های ۸۰ تا ۸۸ ایزوگام تنها محصول این کارخانه بود که آن هم پس از بروز مشکلات بی اساسی که به وجود آوردند، با حس انتقام گیری بسته شد و جایی دیگر تولید این محصول را انجام دادند.
یکی از ژنلرهای دنیا، ساخت الیاف شیشه با کلاس های مختلف است. صاحب کارخانه نیز با هدف استفاده از ای گلس برای موارد صنعتی و کاربردهای دیگر اقدام به راه اندازی این کارخانه کرد که البته این رویداد مهم رخ نداد چرا که دولت های مختلف به بهانه های واهی، کمک خود را دریغ کردند.
سال ۸۸، دولت وقت و عده ای که ورود این صنعت به صنایع ایران را به صلاح خود نمی دیدند و یا این صنعت را تنها منحصر به خودشان می دانستند، به دروغ عنوان کردند که مشکلات کارخانه حل شده است اما باز هم اجازه ادامه کار را ندادند.
دستگاه های مورد نیاز هم، به دلیل تحریم، عدم توجه به این صنعت و کارشکنی های دو دولت احمدی نژاد و روحانی، به کارخانه نرسید. به این معنا که در ۱۶ سال اخیر هر چه صاحب کارخانه بیشتر تلاش و دوندگی کرد، کمتر موفق به راه اندازی آن و تولید ملی شد، کاری که در دنیا منحصر به فرد خواهد بود.
نکته مهم این است که گرچه دولت ها طفره رفتند اما خودشان از این طرح استفاده کردند و رقیب ملت شدند.
از مافیای این صنعت هم نباید غافل ماند چرا که معلوم نیست چه دست هایی در کار است که اجازه شکل گیری صنعت های بزرگ و کارساز را نمی دهند تا جمهوری اسلامی ایران، صاحب تکنولوژی برتر دنیا شود.
همه این عوامل دست به دست هم داده که امروز این کارخانه در حال متروکه شدن است. دستگاه هایی که در آن موجود بود را غارت کرده اند. تعدادی از آن دستگاه ها را بی دلیل برده اند. قاضی را فریب داده اند و با استفاده از حکم او و نبود صاحب کارخانه و فریب نگهبان، آن تعداد دستگاهی را را که باقی مانده بود، پاسگاه دلیجان ضبط کرد.
مالک و صاحب دلسوز این کارخانه بارها به مجلس شورای اسلامی و نماینده مردم دلیجان و محلات مراجعه کرده است اما متاسفانه او توجهی به این مهم نکرده است و صاحب کارخانه با برخورد نامناسب این نماینده مواجه شده است.
مالک کارخانه مذکور که به عنوان کار آفرین نمونه معرفی شده است، از رییس جمهور، هیات دولت در حوزه صنعت و معدن و استاندار استان مرکزی درخواست دارد که با پارتی بازی، رانت خواری و خویشاوند سالاری برخورد کند تا صنعت و اقتصاد ایران به سمت و سوی پیشرفت گام بردارد.
همچنین این کارآفرین نمونه، ایده اتاق فکر پیشرفته کشور را دارد که می‌توان تحت عنوان اتاق پیشرفت کشور همراه با برنامه های گسترده، همکاری و همفکری نخبگان، جوانان و مسئولین در راستای منشور ۴۰ سال گام دوم انقلاب اسلامی و رهنمودهای مقام معظم رهبری اجرایی کرد.
هدف صاحب کارخانه تولید الیاف ای گلس است که پاسخگوی بسیاری از صنایع دنیاست و اقتصاد بازمانده کشور را بازیابی می کند. او می خواهد کار تولید را آغاز کند اما این اقدام یاری رییس جمهور وقت، آقای ابراهیم رییسی را می طلبد.

تصویربردار: رضا حاجیوند

تدوینگر و گوینده: امید نهالی

عکاس: مرجان زندیه

خبرنگار: زهرا عبدلی