در حالی تمامی مسئولین طراز اول کشور همسو با مردم و افکارعمومی بر مبارزه علیه تخلفات مالی گسترده و بعضا سیستماتیک، سخنرانی می‌کنند که آمارها نشان از افزایش روند فسادهای خرد و کلان در سال های اخیر دارد.
ناسازگاری بین حرف و عمل دستگاه های مقابله با تخلفات مالی بیانگر آنست که چرخه مبارزه با مفاسد اقتصادی معیوب و یا یک جای کار می لنگد ! چند روز پیش در خبر ها آمده بود، یکی از مدیران اجرایی استان قزوین که چند مورد فساد را گزارش کرده است، محکوم به یکسال زندان شده است! قطع نظر از آنکه اطلاع رسانی و سوت زنی این مدیر اجرایی چقدر با واقعیت همخوانی دارد، بازتاب محکومیت افرادی که با خطر کردن جایگاه خود، روشنگری و حقیقت طلبی را بر سکوت و منفعت جویی ترجیح می‌دهند، نه تنها جای تقدیر دارد بلکه باید آویزه گوش تمام مدیران شود.
تردیدی نیست وقتی مدیری به دلیل گزارش و هشدار به فساد فرد و یا دستگاهی مجازات می شود، دیگر کسی جرات نمی‌کند موارد بی شمار تخلفات را اطلاع رسانی کند. بنظر می رسد مسئولینی که شعار فساد ستیزی را در دستور کار خود دارند ، در وهله نخست، موانع و چالش های آنرا همچون خطرات محکومیت فرد و مدیر سوت زن را مرتفع کنند تا فضای ترس و نا امیدی از اطلاع رسانی و سوت زنی علیه حجم انبوه تخلفات مالی و اقتصادی بر طرف شود.
از سوی دیگر در نگاهی اجمالی به عملکرد دستگاه های نظارتی برای مقابله با فساد ، این پرسش مطرح بوده است که چرا دستگاه های مذکور بنا بر آمار های خود شان نمی‌توانند بسترها و زمینه های پیدایش و گسترش تخلفات را شناسایی و بخشکانند!
شاید مهمترین وجه حیرت آور فساد گسترده در کشور آن باشد که تنها با گذشت یک دهه از انقلاب اسلامی، فساد روندی پرشتاب گرفت تا آنجا که هرساله، رسانه های کشور از اختلاس میلیاردی و سو استفاده کلان مدیران پرده بر می دارند .
تکرار این پدیده شوم آنقدر افزایش یافته است که برخی از دستگاه های رسمی اعتراف می‌کنند که توان مقابله با حجم گسترده فسادهای روزمره را ندارند و برای مقابله با آن به حمایت ابزارهای رسانه ایی و کمک نهادهای مدنی مستقل از قدرت نیاز دارند.
از یاد نبریم، فسادهای مالی در هر سطوح کلان و خرد، بستری مشترک دارند که مهمترین آن فقدان شفافیت مالی دستگاه های دولتی و کشوری و دومین عامل به فقر و فقدان نظارتی برای پاسخگو کردن مدیران در ساختار قدرت پیوند خورده است.
پس از رویارویی چندین ساله با روند بی امان مفاسد مالی، این گمانه تقویت می شود که فساد هفت سر در ساختارهای کشور با حرف و شعار مرتفع نمی شود.‌
در واقع طرح مبارزه در وعده های مسئولان به سهولت بیان می شود اما مقابله واقعی با مفاسد، آنقدر اندک است که باید اعتراف کرد، در سالهای گذشته، شعار مقابله با فساد در ایران سهل و مبارزه واقعی با آن، هزینه بردار و ممتنع شده است!