🔹امروز دوم خرداد است و مرغ خیال پر می‌کشد به ۲۴ سال پیش و اشک حسرت در چشمانم می‌چرخد. جوانان امروز حتی ۳۰ ساله‌ها شاید احساسی نسبت به آن روز نداشته باشند و ندانند که جامعه ایران، مرد و زن، پیر و جوان، روستایی و شهری در فردای آن روز چگونه به وجد آمدند و در خیابان‌ها و محله‌ها چه‌ها کردند.

🔹مردم ایران احساس می‌کردند پس از انقلاب یکبار دیگر دست در دست یکدیگر طرحی نو در انداخته‌اند و اراده خود را به منصه ظهور رسانده‌اند و می‌روند تا دنیای دیگری بسازند. جوهر خواسته مردم و نسل جوان آن روز از حکومت یک پیام کوتاه بود:
«بگذار زندگی کنم.»

🔹و چنین شد که قدرت‌طلبان، انحصار جویان و واپس‌گرایان تصمیم گرفتند به قول سید اصلاحات هر ۹ روز یک بحران بسازند و طعم شیرین آزادی و آگاهی را در ذائقه مردم تلخ کنند. چرا که آنان حق مردم را، لقمه حرام جهل و استبداد می‌دانستند.

🔹اما امیدوارم مردم و جوانان، این سخن صادقانه را از این دوستدار ملت و میهن بپذیرند که با همه آن بی‌مهری‌ها و نامردمی‌ها، دوران اصلاحات توانست در تمامی زمینه‌ها کارنامه‌ای درخشان ارائه دهد و برای نخستین بار دولت به همراه مردم ایران، راه ترقی و توسعه و پیشرفت و سربلندی مستقل از اراده سلطه گران جهانی را در این مرز و بوم بیابند و به سوی شاهراه سربلندی حرکت کنند.

🔹به جرأت می‌گویم اگر مسیر آن ۸ سال با همه نقطه ضعف‌هایش ادامه می‌یافت، امروز مقصود شایسته ملت حاصل می‌شد. افسوس که چنین نشد و با ظهور پوپولیسم فریبکار، کاروان ملت از جاده خارج و در گل و لای اطراف ماند و یکبار دیگر فرصتی تاریخی و گران‌بها را از دست ملت ایران به در برد.

🔹هشیار باشیم! منفعل نباشیم! نگذاریم نارضایتی و احیانا خشم حاصل از شرایط موجود، بر انتخاب و تصمیم‌مان اثری گذارد که آنچه برایمان تدارک دیده‌اند حاصل شود.

دوم خرداد هزار و چهارصد

https://instagram.com/mohammad.javad.mozaffar