وی تاکید کرد که توسعه آینده روابط چین-فرانسه باید بر حفظ صلح و توازن جهانی متمرکز باشد.

به عقیده رافارن هر دو کشور امیدوارند تمام کشورهای جهان بتوانند در عین داشتن اختلافات به دنبال زمینه‌های مشترک باشند و با هم توسعه پیدا کنند. اروپا به عنوان یک وزنه تعادل قادر است این نقش را میان آمریکا و چین و میان گروه ۷ و «بریکس» ایفا کند.

بخش‌هایی از مصاحبه رادیو و تلویزیون مرکزی چین با رافارن را می‌خوانید:

خبرنگار: امسال مصادف است با شصتمین سالگرد برقراری روابط دیپلماتیک میان چین و فرانسه و همچنین «سال فرهنگ و گردشگری چین-فرانسه» نیز هست. شما به عنوان یک شاهد و ترویج‌دهنده روابط چین-فرانسه توسعه آینده مناسبات این دو کشور را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

رافارن: در خصوص چشم‌اندازهای آینده روابط چین-فرانسه فکر می‌کنم نگرانی اول صلح جهانی است. اگر کشوری در جهان باشد که واقعا به صلح اهمیت دهد، آن کشور حتما چین است. چین هرگز جنگی را با دیگر کشورها به راه نیانداخته و فقط هنگامی که مورد حمله قرار گرفته، دفاع کرده است. چین و ملت چین عشقشان به صلح را نشان داده‌اند؛ فرانسه نیز که با آلمان به آشتی رسید نیز دوستدار صلح است. بنا بر این، توسعه آینده روابط چین-فرانسه باید بر حفظ صلح و توازن جهانی متمرکز باشد.

خبرنگار: همکاری چین-فرانسه چه اهمیتی برای جهان دارد؟ به ویژه در زمانی که چشم انداز بین‌المللی دستخوش تغییرات اساسی است، چین و فرانسه به عنوان دو عضو دائم شواری امنیت و دو کشور بزرگ با سنت استقلال، این اهمیت را چگونه می‌بینید؟

رافارن: همه ما به خوبی می‌دانیم که تمدن چینی تاریخچه‌ای طولانی و نفوذی قدرتمند دارد درست مثل تمدن یونان و تمدن لاتین در اروپا که دارای میراثی ریشه‌دار هستند. بنا بر این جهان امروز باید این نوع رابطه فرهنگی هماهنگ را در عین اختلافات و احترام متقابل درک کند. تصور می‌کنم در حال حاضر این از اهمیتی ویژه برخوردار است. چین و فرانسه مدل‌های توسعه متفاوتی دارند اما آنها دارای کشورهای مستقلی هستند و سیاست‌های خود را دنبال می‌کنند. با این وجود هر دو کشور ما در جهان به این تنوع احترام می‌گذارند و امیدوارند تمام کشورها در جهان بتوانند در عین کنار گذاشتن اختلافات به دنبال زمینه مشترک باشند و با هم توسعه پیدا کنند.

خبرنگار: شما در سال ۲۰۲۰ کتابی تحت عنوان «نگاهی دیالکتیکی به چین» را منتشر و درباره تازه‌ترین مشاهداتان از چین صحبت کردید. اما من همچنین متوجه شدم این کتاب عنوان فرعی «برای بیداری اروپا» هم دارد. این عجیب است، چرا کتابی درباره چین عنوانی فرعی درباره اروپا دارد؟

رافارن: فکر می‌کنم در وضعیت جهان امروز، قدرت یک کشور الگوی بین‌المللی را ایجاد می‌کند بنا بر این، اروپا باید قدرت خود را تقویت کند. گاهی اوقات، اهداف و آرزوهای کشورها همیشه با هم یکسان نیست. در چنین شرایط بین‌المللی، ما به نیروی نیاز داریم که بتواند نقشی متوازن کننده، ایفا کند. اروپا به عنوان یک وزنه تعادل می‌تواند این نقش را میان ایالات متحده و چین و میان گروه ۷ و «بریکس» بازی کند. اروپا باید یک طرف خودمختار و مستقل باشد و وزنی مشخص در ساختار جهانی داشته باشد. تصورم این است که اروپا درست مثل چین، طرفی است که می‌تواند وضعیت جهان را متوازن کند.