شعار همیشگی ما؛
۞ چراغ امید روشن است ۞
Friday, 29 March , 2024
امروز : جمعه, ۱۰ فروردین , ۱۴۰۳
شناسه خبر : 11440
  پرینتخانه » سیاسی تاریخ انتشار : 19 دی 1399 - 2:05 | 706 بازدید | ارسال توسط :

یک زن در قامت ریاست جمهوری

هشتم آبان امسال، درست یک سال از درگذشتش می گذرد؛ زنی که می خواست »رجل سیاسی« باشد. از این روی هر ۴ سال راهی ستاد انتخابات می شد و هرچند در پس ذهنش میدانست نامش در میان نامزدهای نهایی نخواهد آمد اما هر بار با شناسنامه ای در دست روبه روی دوربین عکاسان می ایستاد […]

یک زن در قامت ریاست جمهوری

هشتم آبان امسال، درست یک سال از درگذشتش می گذرد؛ زنی که می خواست »رجل سیاسی« باشد. از این روی هر ۴ سال راهی ستاد انتخابات می شد و هرچند در پس ذهنش میدانست نامش در میان نامزدهای نهایی نخواهد آمد اما هر بار با شناسنامه ای در دست روبه روی دوربین عکاسان می ایستاد تا »نامزدی اش برای انتخابات ریاستجمهوری« را اعالم کند. اعظم طالقانی حتی در سالهای پایانی عمرش با تنی رنجور و مریض احوال، به سختی از پله های وزارت کشور پایین می آمد تا به محل نامنویسی کاندیداهای ریاست جمهوری در ستاد انتخابات برسد و پرچم این مطالبه مهم را یکتنه افراشته نگه دارد. این حرکت نمادین دختر مرحوم آیت الله طالقانی نه اینکه تنها نقطه روشن کارنامه کاری و فعالیت های سیاسی و اجتماعی او باشد، اما دستکم در سالهای اخیر به یکی از مهمترین المانهایی تبدیل شده بود که اعظم طالقانی را از دیگر زنان سیاستمدار و کنشگر اجتماعی متمایز میکرد و در شأن و مقامی درخور و شایسته تحسین قرار میداد. اعظم طالقانی تا آخرین روزها با
همان چادر مشکی و روسری اغلب روشن و این اواخر حتی عصازنان تلاش کرد نشان دهد که زنان هم میتوانند در این تفسیر تنگ و دست و پاگیر از »رجال سیاسی« قرار گیرند. تصویر او هم تراز تصویری از منیره گرجی، تنها زن عضو مجلس خبرگان قانون اساسی است که روی کرسی سرخ این پارلمان قانونگذاری تکیه زده بود و وقتی یکی از روحانیون پشت تریبون میگفت »عاطفه و احساسات در زن قوی و عقل کم است«، لبخندی میزد و آنگاه که نوبت به نطق او میرسید، پشت تریبون و با صدایی رسا از تنفیذ اختیار به یک زن رییس جمهوری دفاع می کرد. نمای تمام قد زن مسلمان پیشرو اعظم طالقانی فرزند آیت الله محمود طالقانی از روحانیون و انقالبیون برجسته ای است که پایه گذار نهضت آزادی بود. از همان کودکی و نوجوانی در جلسات تفسیر قرآن پدر همراه با خواهرها و برادرهایش حاضر میشد و پای صحبتهای پدر می نشست. طالقانی همچون بسیاری از همسالانش خیلی زود ازدواج کرد و همین هم باعث شد که وقتی وارد دانشگاه شد، مسوولیت پرورش فرزندانش را نیز برعهده داشته باشد. سال ۵۲ در دانشگاه تربیت معلم فعلی ادبیات فارسی خواند و چون همزمان فعالیت انقلابی میکرد ۲ سال از دوران دانشجویی نگذشته، دستگیر شد. او تنها زنی است که به دلیل فعالیت سیاسی حکم حبس ابد گرفته که بسیاری معتقد بودند علاوه بر فعالیتهای خود، اقدامات پدرش در این تصمیم و اعمال حکم بی تاثیر نبوده است. همزمان پدر و دختر زندانی بودند اما اعظم طالقانی بعد از گذشت یک سال و نیم حبس، در سال ۵۶ آزاد شد. پس از آزادی تشکیلات »جامعه زنان« را که پیش از انقلاب تاسیس کرده بود، به »جامعه زنان انقلاب اسالمی« تغییر داد. تشکیلاتی که درنهایت در دهه ۷۰ به عنوان یک حزب رسمی از وزارت کشور پروانه گرفت. انتشار نشریه »پیام هاجر« ازجمله فعالیتهای مهم رسانهای طالقانی بود که کنار سایر فعالیتهای سیاسی، مذهبی و اجتماعی انجام میداد و درنهایت سال ۷۹ توقیف شد. او نخستین زنی بود که توانست به مجلس شورای اسلامی دوره اول راه پیدا کند و نخستین بار سال ۷۶ همراه با چند زن دیگر برای نام نویسی در انتخابات پیشگام و البته ردصالحیت شد. سال ۸۴ هم که این اتفاق تکرار شد همراه با جمعی از زنان دست به تحصن در »پاستور« زد که بسیار خبرساز شد. او همچون پدر نگاهی نو به اسالم و اسلام گرایی و با نیروهای ملی- مذهبی ارتباط نزدیکی داشت، از آزادی اندیشه و قلم حمایت میکرد، نسبت به ظلمی که به زندانیان روا میشد، اعتراض میکرد، از همراهان جنبش سبز بود و به او چندین بار در این رابطه نامه هایی سرگشاده رسید. در سالهای پایانی عمر کلاسهای تفسیر قرآن در خانه اعظم طالقانی به راه بود. گهگداری با رسانه ها مصاحبه میکرد و در میان دغدغه هایش موضوع »رجل سیاسی« بیش از هر چیز دیگر پررنگ بود. از همین روی نام او همیشه یادآور تلاش زنان برای کسب برابری در راستای کسب کرسی ریاست جمهوری بوده و هست. کنشگر خوشنام حقوق زنان که اگرچه تمام سابقه انقلابی، سیاسی و فعالیت اجتماعی اش باعث نشد که شورای نگهبان او را »رجل سیاسی« تلقی کند اما همواره نامش در اذهان عمومی و در افواه حامیان و کنشگران حقوق زنان همتراز »رجال سیاسی« مطرح بوده و خواهد بود. اگرچه انتخابات ۱۴۰۰ جای او در ستاد انتخابات خالی است که با این اقدام به نوعی اعتراضش را به گوش نهادهای نظارتی و مفسران قانون اساسی برساند اما آنطور که پیداست، امسال و پس از طرح دوباره بحث »رجل سیاسی« زنان سیاستمدار میخواهند دست به کار شده و در انتخابات نامنویسی کنند. اقدامی که شاید همچنان نمادین باشد اما این موج به مدد فعالیتهای کسانی چون اعظم طالقانی چنان گسترش یافته که حالا حتی از اردوگاه اصولگرایی و جناح راست هم زمزمه هایی مبنی بر معرفی کاندیداتوری یک سیاستمدار زن یا دستکم بررسی مصادیق و گزینه هایی که در میان زنان سیاستمدار میتوانند کاندیدای ریاست جمهوری باشند، شنیده میشود.

برچسب ها

این مطلب بدون برچسب می باشد.

به اشتراک بگذارید
تعداد دیدگاه : ۰
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.