استاد و پژوهشگر مطالعات چین معتقد است شعار برد برد که چین مطرح کرده، جهان شعاری است اساسی که جهان را به سمت جهانی چندقطبی سوق می‌دهد. جهانی که دیگر در آن یک قدرت مطلق وجود ندارد و کشورهای مختلف هر یک سهمی از قدرت خواهند داشت.

حامد وفایی، عضو استاد مطالعات چین دانشگاه تهران، با اشاره به موفقیت چین در کنترلِ تبعات اقتصادیِ همه‌گیری کرونا گفت: به نظرم چند مسئله در این زمینه اهمیت دارد. مسئله اول، مدیریت قدرتمند ساختار قدرت در چین است. چینی‌ها مدل مدیریتی قدرتمندی را در جهان به نمایش گذاشتند؛ هم در حوزه اقتصادی هم در بحث مدیریت کرونا، که نتایجش را امروز داریم مشاهده می‌کنیم.

او مبارزه با فقر را یکی از مهمترین مولفه‌های مدل مدیریتی چین دانست و گفت: در چین بیش از شصت میلیون نفر، بالای خط فقر آورده شدند و فقر مطلق عملا در چین از میان رفت. این برای پرجمعیت‌ترین کشور جهان بسیار مهم است. ما داریم درباره کشوری صحبت می‌کنیم که خیلی از کشورهای اروپایی حتی به اندازه‌ی یک استان آن هم جمعیت ندارند. چین پرجمعیت‌ترین کشور جهان است، آن هم با ۶۸ قوم مختلف که در آن زندگی می‌کنند. این‌ها را اضافه کنید به مسائل مختلفی که چینی‌ها با آن درگیر هستند؛ مثل مشکلات فراوانی امریکایی‌ها برایشان به وجود آورده‌اند.

وفایی گفت: امروز بنده اطلاع دارم در بسیاری از مراکز مطالعاتی و تحقیقاتی جهان، مدل مدیریتی کشور چین مورد مطالعه قرار گرفته است.

او مسئله‌ی همگرایی در جامعه‌ی چین را نیز در مدیریت بحران موثر دانست و گفت: جامعه چین به لحاظ اقوام و سلایق متکثر است. شمالی‌های چین یک جور فکر می‌کنند، جنوبی‌ها یک جور، بخش مسلمان‌نشین چین یک جور، تبت یک جور، در شمال شرق چین یک جور و… با این همه یک نوع هم‌گرایی‌ خاصی حول منافع ملی کشور چین شکل گرفته است.

استاد مطالعات چین دیسیپلین چینی‌ها را عامل مهم دیگر در زمینه مدیریت بحران برشمرد و گفت: در کنار مدل مدیریتی، یکی از اخلاقیاتی که در چینی‌ها هست و بعضا در کشورهایی مثل امریکا مشاهده نمی‌شود، دیسیپلینی است که بین آن‌ها وجود دارد. وقتی سیاستی از طرف دولت مورد تاکید قرار می‌گیرد، از طرف مردم با نظم کامل این سیاست اعمال می‌شود که طبعا باعث موفقیت سیاست‌ها خواهد بود.

او عامل دیگر را در مدیرت موفق بحران، توسعه فناوری عنوان کرد و افزود: شما در نظر بگیرید تا الان بیش از دو میلیارد دوز واکسن در چین تزریق شده، و تعداد قابل توجهی به کشورهای دیگر صادر شده. این مسئله احتیاج به زیرساخت‌های فناوری تولیدی و خیلی مسائل دیگر دارد؛ که چین عملا همه‌ی این‌ها را دارد.

وفایی مسئله زیرساخت را نیز از عوامل مهم مدیریت بحران برشمرد و تاکید کرد: قدرت زیرساختی در کشورها یکی از عوامل اصلی توسعه به حساب می‌آید. در حال حاضر در بعضی کشورهای غربی شاهد هستیم که زیرساخت‌ها فرسوده شده‌اند؛ مثل دورانی که در اروپای شرقی، شاهد فرسودگی زیرساخت‌ها بودیم که باعث فروپاشی کشورهایی مثل یوگسلاوی سابق شد. اما امروزه در چین زیرساخت‌های بسیار قدرتمندی در حوزه‌های بهداشتی، اموزشی، تکنولوژیک و… در حال ایجاد است.

وفایی به شعار رییس‌جمهور چین، همبستگی و فعالیت‌های بین‌المللی برد برد، اشاره کرد و گفت: در جهان آشفته امروز، برخی شعارهای کشور چین جای خود را باز کرده؛ مثل طرح یک پهنه یک راه، که پروژه و طرح عظیمی است که در دل خود هزاران طرح دیگر را دارد. یکی دیگر از کلیدواژه‌هایی که امروز در سیاست خارجی چین بسیار مطرح می شود فضای برد برد است

او جهان فردا را جهانی چندقطبی دانست و گفت: به هر حال هیچ کشوری برای همیشه در آن راس هرم قدرت باقی نخواهد ماند، و این سیر صعودی یک روزی یا خطی خواهد شد یا نزولی خواهد شد، این یک اصل غیر قابل تشکیک هست. قدرت‌های جدید در حال ظهور هستند و جهان چندقطبی را خواهیم دید؛ قطب‌های بزرگتر، قطب‌های متوسط، قطب‌های منطقه‌ای.

پژوهشگر حوزه‌ی چین ادامه داد: دیگر آن تفکر جنگ سرد، تفکر دوقطبی یا تک‌قطبی جواب‌گو نیست. باید فضا فضای بردبرد باشد. باید کیکی از اقتصاد در جهان تقسیم ‌شود و هر کشوری متناسب با ظرفیت‌های خود از آن کیک برداشت ‌کند. این فضا می‌تواند باعث ثبات در مناسبات سیاسی و بین‌المللی شود.

او برجام را مذاکره بر سرِ جهان چندقطبی یا تک‌قطبی دانست و گفت: کشورهای مختلف در برجام دارند روی جهان چندقطبی تاکید می‌کنند، ولی امریکایی‌ها حاضر نیستند بر آن صحه بگذارند.

وفایی با بیان این که «یک‌جانبه‌گرایی امریکا عملا به تهدیدی بین‌المللی تبدیل شده است» گفت: امریکایی ها یک‌جانبه آمدند افغانستان را اشغال کردند و دیدیم فردای روزی که امریکایی‌ها افغانستان را ترک کردند، همان مسائلی که قبل از اشغال وجود داشت برگشت و مجددا بر افغانستان حاکم شد. این روش در جهان عملا دیگر جایگاهی ندارد و همکاری‌های بردبرد و ایده‌هایی که منجر به همبستگی و همگرایی در نظام بین‌الملل شود، قطعا در ثبات بین‌الملل موثر خواهد بود.