دل نوشته های یک مادر که در چشم بر هم زدنی همه چیزش را از دست داد
از صحت خویش تا فرزند و همسر و اموال اش را

همه چیز در عالم رنگ دارد حتی غم و شادی
همه چیز در عالم شدت دارد حتی غم و شادی
هیچ چیز در عالم تکرار نیست حتی غم و شادی
غم ها متفاوت اند ،غم از دست دادن ها هم حتی متفاوت است با سایر غم ها .
غم از دست دادن پدر رنگی دارد که غم از دست دادن مادر اینگونه نیست ،غم از دست دادن فرزند با پدر یکسان نیست
غم از دست دادن همسر یکسان نیست
غم از دست دادن ها هیچ یک یکسان نیست
ولی نام همه غم است ،اندوه است و سوگ است .
و تو در چرخش زمان رنگ به رنگ میشوی از رنگ غمی به رنگ غمی دیگر
هیچ نمیگویم این سنگین است ‌وان سبک
نه هرگز ،غم اش طعم متفاوت دارد و رنگ متفاوت دارد ،
اما غم را چاره ای نیست
نمیشود فتیله اش را پایین کشید
آنکه می‌گوید گذر زمان غم را سبک میکند
خنده دار است به راستی اصلا ،او‌،غم را ندیده و رنگ اش را بر قلب نکشیده و طعم اش را نچشیده است اتفاقا غم در گذر زمان شدت می یابد که هیچ چیز در عالم ساکن نیست و عالم در حرکت است ،و آن چنان که،اینگونه هم هست که :
لا تکرار فی العالم الی ازل الی ابد
و در این رنگ روی رنگ کشیدن غم در قلب ،در این انقباض های متفاوت ،چه بر سر آن سوگوار میرود ….ای کاروان آهسته ران ،آرام جان ام میرود ……
میرود ،میروند ،تا تو بروی از ابتدا تا انتهای راه را ،تا رسیدن به دلیل آمدن آت و شدنت را ،آری رسیدن جان کندن میخواهد ، و غم رنگ میزند و جرس بانگ بر میدارد که شمارش را انتهایی نیست
پس نگو
کجایی پدر
کجایی فرزند
کجایی همسر
کجایی دوست
کجایی همکلاسی
کجایید که قلب ما توان رنگی دیگر را ندارد
دریاب که آمده ای تا بروی
تا بشوی
با سرود ترک و آتش کشیدن داشته هایت